The Basic Principles Of phim bo trung quoc
The Basic Principles Of phim bo trung quoc
Blog Article
What is different about Chin P'ing Mei is the total absence of human decency in any of the key protagonists who are cruel, capricious and irresponsible. As opposed to All those within the Aspiration of your Red Chamber and the Tale of Genji, the principal characters in Chin P'ing Mei have no real interest in poetry or perhaps the arts. Their sole interest beyond bullying those close to them is acquiring sexual intercourse as regularly and with as numerous companions as feasible.
Your browser isn’t supported any more. Update it to get the most effective YouTube practical experience and our newest features. Find out more
Additional Hamburger icon An icon accustomed to stand for a menu that may be toggled by interacting with this icon.
Zanimljiv je kontekst u kom upoznajemo Pan Jinlian, a koji utiče na njen život. Ona se se svim silama bori za svoju sigurnost i moć, kao kompenzaciju za životnu pozadinu. Rođena kao neka vrsta roba (majka ju je još kao devojčicu prodala), a zatim se udaje za Wu Song-ovog brata, koji je fizički neprijatan. Zbog nesigurnosti kojima je bila izložena u svojoj mladosti, ona se bori za moć, pokazuje izuzetnu okrutnost prema suparnicima.
Ona je takođe veoma interesantan lik, jer se na njenom primeru pokazuje pre svega izuzetno dirljiva, izuzetno čista ljubav prema Ximen Qing-u. Zrači pravom materinskom ljubavlju, podleže tugi zbog sopstvenog deteta koje je ubijeno zahvaljujući spletkama Zlatnog Lotosa.
In my perspective, this novel needs to be categorized as realism fiction. A Culture that attempts to ban such a novel is often a hypocritical society.
To je uočljivo i kroz razvojni put ovih likova, tako Li Ping kad postaje Simenova šesta žena i počinje da uživa u blagostanju najdraže supruge doživljava smrt deteta, pa i svoju, što je dokaz njihove karme.
年初因為連續看到楊佳嫻《小火山群》及張曼娟《我輩中人》皆提到《金瓶梅》，又剛好在臉書看到推薦田曉菲的評論本，覺得冥冥中書神指路，是時候讀這部經典了。
常識只曉得避掉潔本，博客來及電書平台找過一輪，決定了讀墨的南港山文史工作室版本，讀了才曉得正是田曉菲論文中極力讚揚的繡像本，《金瓶梅》搭配《秋水堂論金瓶梅》逐回參照，雖不時被爆雷，但很多細節得以看到，獲益良多。
U nemogućnosti da ukloni frustracije koje joj se titleću čitavim nizom okolnosti, ona se sadistički odnosi prema drugim likovima u romanu. Nemilosrdna je kao ubica svog prvog muža i sina Li Ping’er, kao i u ophođenju prema svojoj poćerki (ćerki Ximen-a). Tokom prvih pokušaja da osvoji svoju sreću, ona osvaja simpatije čitaoca, s obzirom da je život započela kao seksualni rob.
Radnja romana vrlo je oprezno smeštena u XII vek, a kao okosnica priče poslužio je jedan prilično neznatan, epizodni događaj iz dela „Odmetnici iz močvare” u kom se pominje ta ljubavna veza između trgovca Ximen Qing-a, glavnog junaka, i njegove žene Pan Jinlian („Zlatni Lotos”).
Sluškinja Chun Mei („Prolećna Šljiva”) je veoma interesantan lik. Ona isprva trpi nepravde, a čak nemamo ni previše uvoda u njene psihološke porive ili promene, i znamo samo da se ponaša kao podređena služavka Zlatnog Lotosa. Onog trenutka kad pod određenim okolnostima dođe u životnu situaciju gde je ona u stanju da više ne trpi nepravde, već da se zapravo nadređeno odnosi prema ljudima oko sebe, Prolećna Šljiva postaje kopija website svog ugnjetavača Pan Jinlian.
Ono što je meni ostavilo najjači utisak je upravo ta istančanost koja bogatstvo likova, radnji, mešavinu filozofije, večna pitanja života i smrti, ali i ljudsku prizemnost, lične borbe sa sopstvenim mrakom stavlja pod lupu .
Kada se radi o ženi u kineskom društvu onda to povlači posebne konotacije budući da opet dolazimo do tog osnovnog konfucijanskog konteksta, premda je on u celini gledano, predstavljao neku vrstu hijerarhijskog priručnika koji omogućava funkcionisanje društva. Uloga žene je bila posebno deskriminisana u kontekstu konfucijanske etike. Pre svega, žena je morala da se vodi doktrinom sancong (三从 sān cóng – trostruka poslušnost), odnosno poslušnošću prema ocu, mužu i sinu. Žena bi i nakon smrti muža bila direktno podređena sinu koji postaje glava porodice. Sa druge strane, ženi je bio onemogućen pristup čitavom nizu društvenih, a kasnije i službeničkih aktivnosti. Naravno, postoje određeni izuzeci kao što je Li Qinzhao iz dinastije Song koja je opet, zahvaljujući sopstvenim ekonomskim sposobnostima, uspela da ostane zapamćena kao žena relativno samostalnog načina razmišljanja i pisac čitavog niza umetnički vrednih poetskih dela. Iako imamo takve slučajeve u kasnijem razdoblju kineske književnosti, zapravo su najslobodnije, najnezavisnije bile žene koje su u potpunosti kršile rigidni kodeks ponašanja koji je bio nametnut konfucijanskim pravilima. Što se tiče seksualne politike na koju nas roman upućuje, to je nešto na šta nikako ne smemo gledati sa podrugivanjem, već kao na aspekt korpusa daoističko-budističkog načina razmišljanja koji je pre svega imao duhovnu ulogu.